1. Schemat układu pomiarowego:
 |
| Rys. 1. Schemat układu do pomiaru ładunku właściwego elektronu. |
|
| :: Objaśnienia oznaczeń: |
| 1 - zacisk solenoidu, |
| 2 - ekran lampy oscyloskopowej, |
| 3 - lampka kontrolna, |
| 4 - wyłącznik solenoidu, |
| 5 - woltomierz do pomiaru napięcia przyspieszającego. |
2. Wykaz zadań pomiarowych:
- Dla różnych wartości napięcia przyspieszającego U z zakresu od 900 [V] do 1500 [V] mierzymy natężenie płynącego prądu.
Wartość napięcia U zmieniamy co 100 [V],
- Dla każdej z wartości napięcia U pomiar powtarzymy trzykrotnie,
- Uśredniamy poszczególne wyniki pomiarów I dla poszczególnych napięć przyspieszających U
i wyznaczamy niepewność bezwzględną natężenia prądu na podstawie metody Studenta-Fischera,
- Na podstawie uzyskanych wartości pomiarowych, obliczamy ładunek właściwy elektronu e/m,
- Obliczamy jeszcze niepewność względną i bezwzględną ładunku właściwego elektronu.
|
3. Wykorzystane wzory wraz z przykładowymi obliczeniami:
Przykład 1.
| :: Obliczanie wartości średniej uzyskanych wartości natężenia prądu I
|
| ( dla odcinka pionowego )
|
 |
 |
Przykład 2.
| :: Niepewność bezwzględna natężenia prądu obliczana metodą Studenta-Fischera
|
| ( dla liczby pomiarów n = 3 oraz przyjętego poziomu ufności p = 0,6827 )
|
| współczynnik Studenta-Fischera, przyjęty do obliczeń: t(n,p) = 1,321 |
 |
 |
Przykład 3.
| :: Obliczenie ładunku właściwego elektronu e/m
|
 |
 |
Przykład 4.
| :: Obliczenie wartości indukcji magnetycznej B elektronu:
|
 |
Przykład 5.
| :: Obliczenie niepewności względnej średniego ładunku właściwego elektronu e/m
|
| ( dla odchylenia pionowego wiązki ) |
 |
|